la selva, tranquilo nada mas

weer eens een berichtje, en nu zo waar met foto´s, maar wel wat kleiner dan normaal. wat heb ik zoal gedaan? ik geloof dat ik de vorige keer nog in pucallpa was. Inmiddels ben ik in Iquitos, de stad waar geen weg naar toe gaat. we zijn vanuit Pucallpa met een boot in ruim drie dagen naar Iquitos gedobberd. De reis klonk aanvankelijk spannender dan dat hij was, drie dag op een boot volgepakt met mensen, dieren en vracht. Met vervoer in Peru lijkt het altijd zo te gaan dat je denkt dat de bus of boot op een gegeven moment echt vol zit......maar de Peruanen zouden Jan Maat nog wat kunnen leren vol is niet vol en het kan altijd voller. zo sliepen we zij aan zij in hangmatten waar op tussenstops dan nog meer mensen bij kwamen te hangen of onder je gingen liggen op een matje. er staat echt overal vracht en zo hier en daar zijn nog wat dieren weggestopt, op een gegeven moment kreeg ik echt een ark van noah gevoel we hadden kippen (voor te eten maar leven is het beste conserveringsmiddel dus liepen die een beetje rond), een koe, een paar varkens, drie honden, een papegaai en een aapje aan boord. al met al was het een hele ervaring ook al heb ik eigenlijk niets gedaan.

de dagen erna waren spannender. In iquitos aangekomen hadden we vrij snel een jungletrip geregeld van vijf dagen. we waren naar een klein dorpje zo´n 150 km van iquitos afegereisd en vanuit daar nog dieper de jungle ingegaan met een kano om te kamperen, te wandelen, vooral kanoen omdat het regenseizoen is en dus eigenlijk alleen alles onder water staat, en uiteindelijk ook nog de ayahuasca te proberen. maar goed hier wat foto´s ter ondersteuning
er was niet veel te beleven op de boot maar ´savonds was het op het dek, tussen de vracht, wel te doen qua warmte en kon je toch wel hele goede zondsondergangen meemaken.


ook in de nacht vaarden we, wat enerzijds best vervelend was omdat we min of meer op de motor sliepen. maar ook ´snachts stopten we om mensen en vracht op te pikken of af te zetten. de dorpjes onderweg waren over het algemeen niet meer dan een paar riethuisjes. In de nacht geeft zo´n stop toch wel n beetje een idee van cocaine smokkel of iets dergelijks.


ter vermaak maar een potje pokeren


dan de jungle trip. we hebben veel dieren gezien, vooral vogels. ik dacht dat ik met mijn redelijke telelens toch wel ergens zou komen, maar dit is zo´n beetje hoe dichtbij ik het kon halen.


behalve natuurlijk met apen, nieuwsgierige beestjes. en de grap wie is nou de aap? of iets dergelijks is toch wel afgezaagd :)


opweg naar verder de jungle in kwamen we wat vissers tegen en we moesten nog inkopen doen. gewoon vanuit de kano handelen. chancho de selva wordt op een peddel in stukken gesneden.


chancho de selva wordt klaargemaakt. en hoe vet is de lichtval in de jungle


en dan begeeft je digitale rommel het natuurlijk. het is vochtig als een gek en daar kunnen die apparaten niet tegen (gelukkig alleen tijdelijk). zwart wit versie van:


er wordt een kano gemaakt: een boom kappen uithollen en dan verhitten zodat hij uitzet.


met dit schrale beetje foto´s moet het gedaan worden.

dan nog de ayahuasca: in de jungle groeit zo´n beetje alles wat in oma´s medicijn kastje staat en zo ook de medicijnen voor de geest. zo´n beetje ieder dorp heeft een sjamaan die alles van de jungle weet en allerlei drankjes kan brouwen. ayahuasca is een boom die je in stukken in water kan koken met tabak en wat andere kruiden erbij. na een dag koken heb je dan een groen-zwart drankje. als je dat drinkt dan wordt je eigenlijk gewoon heel erg ziek, aan alle kanten verlies je je lichaamsinhoud (lichamelijke reiniging), het andere effect is dat je ontzettend gaat halucineren (geestelijke reiniging).

nu was het zo dat wij in de mogelijkheid waren gekomen dit ritueel te gaan doen en daar zeg je dan geen nee tegen. uiteraard ging het weer op zijn peruaans: de sjamaan bleek ziek te zijn dus het ging niet door, en plotseling (als je je er niet meer op hebt ingesteld) blijkt het toch weer wel te gebeuren. we zaten daar dus midden in de jungle in de nacht met onze sjamaan, vlakbij een wc. dronken het goedje wat echt ontzettend smerig was en het begon. de sjamaan begon een melodietje te fluiten (om de goede geesten op te roepen), met eucalyptis takken te zwaaien (het ritme wat dit geeft zorgt ervoor dat je controle kunt uioefenen) en sjamaan sigaretten te roken (het verspreid een geur wat in ieder geval voor mij het overgeven opwekten). langzaam wordt je meegenomen in het ritme en begint de ayahuasca te werken. een half uur later zat ik op de wc en bleef een tijd daarnaar op en neer lopen. ondertussen beginnen de hulucinaties te komen. wat je ziet en ervaart gaat is niet meer echt in woorden te vatten en wordt al snel van dat hippie gezever: verbreding van je bewustzijn, niet denken of voorstellen maar letterlijk je gedachtes zien en meer van dat. de sjamaan begeleid je in dit alles, hij neemt zelf ook ayahuasca en zou daardoor kunnen zien wat er in je om gaat, zo zei hij op een gegeven moment dat ik me meer moest concentreren op het mediteren. soms stopte hij met zingen en was het volledig stil op de jungle geluiden na, wat echt heel bijzonder was. het duurde ongeveer vier uur (het was inmiddels half vijf) en toen stopte de sjamaan. het zwaarste stuk was voorbij en wij gingen in onze hangmatten liggen, maar tot en met de volgende ochtend zag ik nog vreemde dingen. nu ben ik uiteraard een beter mens geworden.....het klinkt misschien allemaal wat extreem maar ik kan het iedereen aanraden.

daarmee was mijn jungle trip ten einde gekomen.