een weekje opweg

zo! het is weer een week geleden dat ik uit ayacucho ben vertrokken. mijn eerste week als echte tourist zit er nu op. in eerste instantie zou ik vorige week woensdag al weg zijn maar helaas was mijn wekker niet afgegaan (je zou ook gewoon kunnen zeggen dat ik me verslapen had), dus werd het een dagje later. om 07:00 ´sochtends vertrok ik samen met mijn nieuwe reisgenoot Bea richting huancayo. zoals altijd een onverharde weg, dus dat was negen uurtjes hobbelen. ergens in een dranklokaal (dit klinkt erger dan dat het is, gewoon een cafe eigenlijk maar dan niet echt aangekleed) in huanuco kwamen we al snel in gesprek met wat peruanen en hadden zo de dag erna een rondleiding. onze ¨gids¨ was 26 maar het is toch wel apart om te zien in wat voor andere werelden we leven. zij is moeder (voor in peru ook vrij oud, veel vrouwen hebben zeker wel vijf jaar eerder maar soms ook 10 jaar eerder kun eerste, waarna er velen volgen). in onze rondleiding kwamen we nog bij een meertje waar een videoclip werd opgenomen, en wij gringo´s zijn natuurlijk een aparte verschijning en zitten nu dus ook in de clip, in klederdracht en wel. het waren overigens jehova´s dus we zullen waarschijnlijk niet op mtv te zien zijn.
dezelfde dag zijn we nog naar tarma gegaan, een grot in geweest en dan zoals een grot moet zijn: zonder verlichting zonder echte paden. met zijn achten en twee zaklampen en een touw rondklouteren. de gids wist ons allerlei interessante dingen te vertellen over de vormen van de stenen. zo waren er stenen die op een leeuw leken, of op een llama, een kip etc.
de volgende dag weer opweg, richting huanuco. volverwachtingen daar aangekomen bleek er niet zo heel veel te doen te zijn. daar weer een dagje ruines gekeken en toen over de zeer gevaarlijke een zeer mooie drugsroute naar pucallpa. dat gevaarlijkebleek bleek niet echt te kloppen, maar misschien hebben we ook wel geluk gehad.... de avond voor dat we gingen waren we nog ergens iets gaan drinken en sprak ik een narco. hij belde nog even om te checken of dat er niet iets aan de hand was. het blijkt dus toch nog wel iets te zijn wat leeft, en het is ook een groot probleem. vanuit amerika komt er heel veel druk om de cocateelt verboden te maken en ze ¨helpen¨ hier ook mee de drugshandel aan te pakken. dat terwijl coca opzich geen probleem is en ook heel veel wordt gebruikt voor andere dingen, zoals thee. daarnaast leven arme boeren in de jungle ervan, ze kunnen ook wel bijvoorbeeld cacao gaan produceren maar dat levert ongeveer tien keer zo weinig op als coca en is veel moeilijker te verbouwen. de regering stimuleert daarbij ook niet echt een andere manier van bestaan aan te nemen. maar goed, ik hoor er alleen maar verhalen over zonder er iets van mee te maken.
nu ben ik dus midden in de jungle, in pucallpa, en heb hier zo de touristische dingetjes gegaan en wacht op het moment vooral om weg te gaan. dat is nog niet zo makkelijk, ik wil namelijk met de boot naar iquitos, maar er is hier niet echt een kantoortje met daar de schema´s en prijzen. dus hebben we een paar uur door de haven gelopen en blijkt dat bijna niemand weet wanneer er waar een bood gaat. als het goed is ga ik morgen. ik heb mijn hangmatje en klamboe en waterzuiveringstabletten al, nu nog wat fatsoenlijk eten kopen en dan moet het lukken om dit boottochtje te overleven.
helaas voor jullie geen foto´s dit keer want ik heb deze week gewoon lekker analoog geschoten.