hola

eindelijk ben ik er. Het was een lange reis met hier en daar wat vertraging maar zonder dat het echt problemen op leverde. Ik had net mijn vlucht in Frankfurt gehaald en hetzelfde gold in Caracas. Daar was ik wel op tijd maar niemand kon mij echt vertellen waar ik heen moest. Uiteindelijk stond ik een kwartier voor vertrek bij de goede gate en wilde ik mijn ticket afgeven en zei de kerel die daar stond dat dit niet mijn boardingpas was en dat ik maar even moest wachten. Hij ging gewoon verder met zijn werk en ik stond te wachten...na 5 minuten kreeg ik door dat hij niet van plan was mij te zeggen wat ik moest doen dus vroeg ik nog maar eens waar ik een boardingpas kon krijgen.. Een verdieping hoger zo bleek, wat nog steeds alleminst duidelijk was. uiteindelijk daar nog rond gevraagd en had ik nog op tijd mijn boardingpas. De stress was zowiezo allemaal voor niets omdat we echt nog een uur a anderhalf aan de grond stonden nadat onze piloot had gezegd dat we over een kwartiertje zouden vertrekken. De jongen naast mij die uit Peru kwam zei dit al, als iemand uit Peru een kwartiertje zegt dan is dat meestal een uur, en zo bleek. Aardige Peruaanse jongen, we hadden voor vandaag nog afgesproken om iets te gaan doen, ook wel leuk dus.
Vanaf het vliegveld ging het heel soepel, er stond al een taxichauffeur op mij te wachten en we gingen meteen, hij reed uiteraard als een gek. met extra gas geven als er mensen wilden oversteken en met enkele onderbrekingen de claxon in gedrukt houden reden wij richting het hostel. Natuurlijk sprak hij ook bijna geen engels dus dat was praten met handen en voeten, daarmee ook meteen mijn eerste les engels gehad: tot tien tellen en de dagen van de week en meer van die dingen...
Het is nu pas 07:22 dus ik heb nog de hele dag te gaan, Ik heb net lang geslapen maar werd toch al om 06:00 wakker....Nu ga ik maar eens kijken waar ik eigenlijk ben want ik heb geen flauw idee, gister in het donker aangekomen en was moe en had geen geld en ging maar gewoon meteen slapen. I´ll let you know.